Na przełomie XIX i XX wieku przez gęsto zabudowaną dzielnicę staromiejską, w otwartym korycie płynęła rzeka Łódka. W okresie dynamicznego rozwoju miasta zaczęła zmieniać się w kanał ściekowy, wzdłuż którego mieściły się oficyny, stragany i place handlowe. Władze rosyjskie w na początku XX wieku dążyły do uregulowania Łódki, wzmocnienia jej brzegów i oddalenia handlu od rzeki, tak, aby sprzedawanym artykułom spożywczym nie groziło zanieczyszczenie. W czasie I wojny światowej Niemcy sprawujący władze w mieście bali się wybuchu epidemii. W 1917 r. wybudowano murowany kanał, którym popłynęła rzeka. Między Nowomiejską i Franciszkańską kanał został przykryty sklepieniem, a w miejscu, gdzie dotychczas płynęła zanieczyszczona woda, wytyczono nową ulicę, nazwaną „Nad Łódką”.

Autorki: Nicola Poradzińska, Aleksandra Chudecka