Urodzony 1 stycznia 1919 roku w Homlu (dziś na terenie na Białorusi) Marek Edelman należy do najważniejszych postaci w historii Polski XX wieku. Ten polski działacz polityczny i społeczny już przed wojną działał w młodzieżowych organizacjach związanych z Bundem, w 1942 roku w warszawskim getcie współzakładał Żydowską Organizację Bojową. Walczył w powstaniu w getcie warszawskim, a po śmierci dowódcy ŻOB – Mordechaja Anielewicza – przewodził powstaniu. Po wydostaniu się z kanałów i rekonwalescencji uczestniczył także w Powstaniu Warszawskim. Po wojnie Marek Edelman osiadł w Łodzi, gdzie ukończył studia medyczne i pracował jako lekarz kardiolog. Przez niemal całe życie mieszkał w Łodzi. Marek Edelman w latach 70. zaangażował się w działalność opozycyjną. Współtworzył KOR i w latach 80. wstąpił do „Solidarności”, w stanie wojennym był internowany. W 1989 roku uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu. W latach 90. zabierał głos na temat ważnych wydarzeń współczesnego świata, m.in. w sprawie wojny domowej w krajach byłej Jugosławii. W 1993 r. wyruszył z konwojem pomocy humanitarnej do Sarajewa. W 1998 r. otrzymał Order Orła Białego, w 1999 r. – tytuł Łodzianina Roku, a rok później został Honorowym Obywatelem Łodzi. Był również odznaczony Krzyżem Komandorskim Legii Honorowej, najwyższym odznaczeniem nadawanym przez państwo francuskie i kilkoma tytułami doktora honoris causa wyższych uczelni. Przez całe życie walczył o wolność i angażował się w pomoc potrzebującym. W 2014 roku, pięć lat po śmierci, mieszkańcy Łodzi uznali, że Marek Edelman był najważniejszym człowiekiem 25-lecia wolności. W 2010 roku został patronem tworzonego wówczas w Łodzi Centrum Dialogu, miejskiej instytucji kultury, której statutowym celem jest upowszechnianie idei tolerancji i przeciwdziałanie przejawom rasizmu, ksenofobii i braku szacunku wobec ludzi odmiennych światopoglądów, pochodzenia i kultury, a także promowanie wielokulturowego dziedzictwa Łodzi.