"Człowiek wolny, intelektualista, pisarz i poeta naprawdę wolny, który chce być wolny, będzie do końca tego świata miał coś z chuligana. Flaubert, już stary, napisał w jednym z listów: „Wszystkie sztandary zostały do tego stopnia splamione krwią i gównem, iż byłby już czas nie mieć żadnego”. Czyż nie typowe zdanie chuligana? Otóż ja, jako chuligan wolności, nie chcę się poddać kontroli." Andrzej Bobkowski, z listu do stryja
Andrzej Bobkowski (1913-1961) niemal całe dorosłe życie przeżył poza Polską – najpierw we Francji, potem w Gwatemali. Był przede wszystkim autorem "Szkiców piórkiem", które opublikował Instytut Literacki w Paryżu w 1957 roku – To jedna z najważniejszych książek opublikowanych przez Instytut. I to nie tylko ze względu na jej wartości literackie, ale także z powodu zawartych w niej bardzo interesujących refleksji dotyczących oceny sytuacji politycznej po przegranej wojnie – podkreślał Jerzy Giedroyc, redaktor polskiej Kultury. Bobkowski zostawił też sztukę teatralną "Czarny piasek" (1959) oraz sporo opowiadań, szkiców i notatek rozsianych po różnych czasopismach, a potem zebranych w książkach. Jego utwory prozą ukazywały się nie tylko w paryskiej Kulturze i londyńskich Wiadomościach, ale również w prasie krajowej. W latach 40. publikował m.in. w Tygodniku Powszechnym, Dziś i Jutro, Twórczości i Nowinach Literackich. W 1970 roku nakładem Instytutu Literackiego w Paryżu wyszedł tom szkiców i opowiadań Coco de Oro, gdzie trafiły teksty zamieszczane w Kulturze. W 1994 roku opublikowano Opowiadania i szkice, gdzie trafiły głównie eseje z Wiadomości i Tygodnika Powszechnego. Bobkowski jest też autorem setek wspaniałych listów, które stopniowo są publikowane, m.in. do Jerzego Giedroycia, Jarosława Iwaszkiewicza czy Tymona Terleckiego.
WIĘCEJ INFORMACJI NA TEMAT BIOGRAFII ANDRZEJA BOBKOWSKIEGO