Ulica Piotrkowska - reprezentacyjna ulica miasta, jedna z najdłuższych ulic handlowych w Europie ma ok. 4,2km.

Ulica Piotrkowska przed 1821 rokiem nazywana była traktem piotrkowskim. W 1821 roku Rajmund Rembieliński – Prezes Komisji Województwa Mazowieckiego – rozpoczął działania zmierzające do utworzenia osady fabrycznej. Nowa osada, nazwana Nowym Miastem, powstała w latach 1821–1823 i znajdowała się na południe od „starej” wiejskiej Łodzi, czyli gruntów Starego Miasta. Rok 1821 przyjmuje się za powstanie ulicy Piotrkowskiej - wyznaczono wówczas nową oś traktu- prostując jego przebieg, ośmioboczny rynek (Rynek Nowego Miasta, obecny Plac Wolności) oraz poszczególne przecznice. Tereny wzdłuż Piotrkowskiej oraz ulic przyległych podzielono na ponad 200 parceli. Były to standardowe domy-warsztaty, które lokalizowano frontem do ulicy. Resztę poszczególnych działek stanowiły „ogrody” dla rodziny właściciela. Rynek Nowego Miasta pełnił funkcje administracyjne dla osady rzemieślniczej. W tym czasie cały trakt wraz ze Starym Rynkiem i Nowym Rynkiem był drogą łączącą stolicę guberni piotrkowskiej, którą był Piotrków Trybunalski, ze Zgierzem i Łęczycą.

Autorka: Julia Czarnecka