Pierwsza świątynia luterańska na Rynku Nowego Miasta wzniesiona w latach 1826–1828, w formie klasycystycznej przy Nowym Rynku, jako ewangelicki kościół Świętej Trójcy.

Pierwotnie był bliźniaczo podobny do budynku łódzkiego magistratu (budynek ratusza) stojącego po przeciwległej stronie ul. Piotrkowskiej. Pod koniec XIX w. podjęto początkowo decyzję o rozbudowie kościoła, lecz ze względu na brak możliwości zaspokojenia potrzeb społeczności ewangelickiej w Łodzi, która w międzyczasie uległa znacznemu wzbogaceniu, świątynia została w latach 1889–1892 całkowicie przebudowana. Nowa świątynia powstała w stylu eklektycznym z przewagą cech neorenesansowych z zastosowaniem elementów romańskich (okna).

W 1945 roku świątynia została, za przyzwoleniem władzy komunistycznej, przejęta przez Kościół katolicki. Powstała przy niej parafia rzymskokatolicka pod wezwaniem Zesłania Ducha Świętego.

Autorki: Patrycja Kacprzak, Martyna Rogulska