Ucząc się od Łodzi: Kamienna/Włókiennicza. Kuratorka: Karolina Karolak. Wernisaż 18 lipca, wystawa dostępna do 15 września 2024 r.

• Miejsce: Łódź, ul. Włókiennicza 11.
• Organizator: Kamienica Hilarego Majewskiego.
• Opis: Ucząc się od Łodzi: Kamienna/Włókiennicza to przekrojowa wystawa, Archiwum Historii Mówionej, program audytoryjny i edukacyjny. W centrum uwagi projektu badawczego znajduje się niezbyt długa, bo licząca niespełna trzysta metrów ulica, która od ponad stu pięćdziesięciu lat określa tożsamości Łodzi. Sięgając po dokumenty z XIX wieku, międzywojnia, okresu PRL i pierwszych dekad III RP, Kamienna/Włókiennicza odkrywa kolejne warstwy historii miejsca, przygląda się tej pełnej kontrastów i nieciągłości przestrzeni, przedstawia zapomniane wspólnoty, jak i portretuje współczesnych mieszkańców kwartału.
  
  

• Miejsce: Park Ocalałych, ul. Wojska Polskiego 83, 91-755 Łódź.
• Organizator: Archiwum Państwowe w Łodzi.

• Miejsce: Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi, parter, ul. Wojska Polskiego 83.

• Miejsce: Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi, parter, ul. Wojska Polskiego 83.

• Miejsce: Centrum Dialogu im. Marka Edelmana, I piętro, ul. Wojska Polskiego 83.

• Miejsce: Galeria Bałucka, Stary Rynek 2.
• Organizator: Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi i Miejska Galeria Sztuki w Łodzi.

• Miejsce: Żydowski Instytut Historyczny im. Emanuela Ringelbluma, Warszawa, ul. Tłomackie 3/5.
• Organizator: Żydowski Instytut Historyczny im. Emanuela Ringelbluma w Warszawie
• Opis: Niniejsza wystawa towarzyszy osiemdziesiątej rocznicy likwidacji getta w okupowanej Łodzi. Gettową codzienność ukazano, korzystając ze zbiorów Żydowskiego Instytutu Historycznego: oryginalnych obrazów i rysunków stworzonych w getcie – przede wszystkim przez Józefa Kownera, Izraela Lejzerowicza i Icchoka Braunera, nigdy wcześniej niepokazywanych razem – a także prac o tematyce propagandowej oraz powstałych w getcie artefaktów.
  Ekspozycja przedstawia różne aspekty niezwykle trudnego funkcjonowania Żydów w utworzonej przez Niemców „dzielnicy zamkniętej". W wyniku celowej polityki okupantów niemieckich oraz prób zaadaptowania się do niej Żydów powstały w getcie specyficzne warunki. Przeludnienie, fatalna sytuacja sanitarna i niedobory żywności dotknęły wszystkich, choć nie w równym stopniu. Pojawiła się grupa uprzywilejowanych mieszkańców, których uznanie wielu próbowało zdobyć, licząc na dodatkowy przydział chleba. Jednocześnie ograniczanie dostaw żywności było narzędziem władz niemieckich służącym do utrzymywania posłuszeństwa. Jedynym sposobem zapłaty za żywność stały się wyprodukowane w getcie towary. Pokazanie, że getto pracuje, a jego mieszkańcy są potrzebni niemieckiej gospodarce, stanowiło najważniejszy cel żydowskiej administracji. Ślady tej polityki są widoczne w wielu eksponatach tworzących wystawę.