Page 42 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. "Bałucki słownik 2"

K
KARCZMA

BAŁUCKA

Powstała w dużym oddaleniu od wsi Bałuty, przy trakcie z Łodzi do
Zgierza (obecna ul. Łagiewnicka), nieco na północ od jej obecnego
skrzyżowania z ul. Berlińskiego.
Znajdowała się tuż za miedzą biskupiej Łodzi, przy drodze, którą
mieszkańcy pobliskich wsi (Rogów, Radogoszcz) zdążali do Łodzi
na cotygodniowe targi, jarmarki oraz uroczystości religijne. Była
lokalnym ośrodkiem życia towarzyskiego i politycznego, miejscem
„przyklepywania” większych transakcji handlowych, od których
w Łodzi należałoby uiścić obowiązkową opłatę, dlatego karczma była
nieustannym powodem troski władz miasta, biskupiego dzierżawcy oraz
plebana, oburzonych zmniejszającymi się dochodami z ich własnych
lokali: karczmy dworskiej (a więc de facto biskupiej) i plebańskiej.
Wielokroć składane były zażalenia do grodu łęczyckiego na ręce
tamtejszego starosty i oskarżenia o szerzenie pijaństwa i rozpusty.

CIEKAWOSTKA Karczma Bałucka znana była pod nazwą
Zagórów, gdyż patrząc od strony łódzkiego rynku leżała ona za
wzniesieniem, zwanym Górkami Plebańskimi.

KASZUBSKA
ULICA

Przed 1920 r. nosiła nazwę ul. Engla. To relikt reliktów. Niemal w centrum
miasta zachowała się droga gruntowa bez chodników. Co więcej, pod
nr 14 przetrwał drewniany dom pamiętający początki kolonizacji Nowego
Żubardzia. To doskonałe miejsce na bałucki skansen, ale pewnie wkrótce
zniknie z pejzażu Łodzi.