Page 40 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. "Bałucki słownik 2"

J

JULIANÓW

Dla wielu łodzian Julianów to również część Bałut, nic bardziej
mylnego. Dwór i przydworski park stanowiły ośrodek administracyjny
dóbr Radogoszcz i siedzibę ich właścicieli. Ostatnią z nich była Ansberta
Michalska, która w latach 1865–1866 przeprowadziła podział gruntów
dworskich, sprzedając kolejne fragmenty ziem folwarcznych pojedynczym
nabywcom – rolnikom. Dwór z parkiem i część gruntów rolnych kupili trzej
gospodarze z Żabieńca: Krzysztof Dittbrenner, Wilhelm Lange i Marcin
Bajer. W kolejnych latach następowało dalsze rozdrobnienie areału.
W latach 1878–1879 łódzki przemysłowiec Juliusz Józef Heinzel skupił
jednak 118,6 ha gruntów byłego folwarku Radogoszcz od dziewięciu
właścicieli, przez co ponownie powstał tu zwarty kompleks ziemi.
Do roku 1882 Heinzel powiększył majątek do 170,7 ha, położonych
również po zachodniej stronie szosy zgierskiej. W 1882 r. Heinzel
stworzył gospodarstwo rolne, nadając posiadłości obecną nazwę
od swojego imienia. W 1890 r. ukończono budowę obszernego pałacu,
który stał się reprezentacyjną siedzibą rodową Heinzlów. Wokół
utworzono rozległe założenie parkowe. Na zachód od ul. Zgierskiej
w sierpniu 1903 r. rozpoczęto prace parcelacyjne. Geometra Zdzisław
Kułakowski wytyczył pięć ulic, 105 działek budowlanych po średnio
995 mkw. każda. Zaplanował też kwadratowy rynek o boku 80,6 m.
Park Julianów został ostatecznie w 1937 r. wykupiony przez miasto, zaś
w roku 1938 na własność miasta przeszedł też pałac Heinzlów, w którym
planowano umieścić Muzeum Regionalne. We wrześniu 1939 r. w pałacu
kwaterował sztab Armii „Łódź”. Budynek został poważnie uszkodzony
podczas bombardowania, a ruiny rozebrano w roku 1942.