Page 53 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. "Bałucki słownik 2"
P. 53
R
mostu na rzece Bałutce, nieco na południe od skrzyżowania z obecną
ul. Tokarską (Radogoszcz). Dalej biegnie na zachód, wzdłuż północnej
ściany dawnego szpitala im. Heleny Wolf, przecina skośnie targowisko
na Dolnym Rynku i dobiega do ul. Zgierskiej przy zbiegu z ul. Dolną
(Radogoszcz). Potem biegnie na południowy zachód śladem rzeki
Bałutki, stopniowo zbliżając się do ul. Limanowskiego. Rozległy obszar
zabudowy mieszkaniowej po obu stronach ul. Zgierskiej od ul. Dolnej
do Julianowa to Nowy Radogoszcz – w odróżnieniu od starej wsi
Radogoszcz, której pozostałości można jeszcze wyśledzić między
ul. św. Teresy a rzeczką Sokołówką.
Nie należy mylić Nowego Radogoszcza ze stosunkowo niedawno
wybudowanymi osiedlami wielorodzinnej zabudowy mieszkaniowej
Radogoszcz Zachód i Radogoszcz Wschód. Te mało wyszukane
nazwy wymyślono na roboczo w latach 70. XX w. na etapie planowania
i projektowania obu zespołów mieszkaniowych. W ten sposób wytarto
z map i pamięci społecznej starsze nazwy istniejących tu osad:
Langówek, Lorencówka, Zygmuntówek, Wilhelmówek czy Józefów,
pochodzące od imion i nazwisk gospodarzy i właścicieli działek.
CIEKAWOSTKA Wśród zwartej zabudowy ul. Limanowskiego
zniknęły granice wsi i osad. Jadąc od strony Bałuckiego Rynku – za
dzisiejszą ul. Urzędniczą – był Nowy Żubardź, część wschodnia lasu
Żubardź, która została przyznana właścicielom Bałut i należała
do osady Bałuty Nowe. Bałuty kończyły się na skrzyżowaniu
z ul. Sprawiedliwą – dalej była wieś Żubardź.