Page 56 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. "Bałucki słownik 2"

S
STARE MIASTO

To znowu dla niektórych część Bałut. Ale do 1915 r. był to potężny sąsiad
małej fabrycznej osady Bałuty Nowe. Zresztą niegdyś nie było to żadne
„stare miasto”, ale po prostu – miasto Łódź. Różnie układało się między
Łodzią i Bałutami, biskupim miastem a szlachecką wsią. Ale przyszedł
czas, gdy dawne miasto Łódź stało się już tylko Starym Miastem, bo
nowa osada sukiennicza rozwijała się na południe, a Nowym Rynkiem
nazwano dzisiejszy pl. Wolności. Sąsiadujące ze sobą społeczności –
symboliczne „Stare Miasto” i „Nowe Bałuty” – zaczęły szybko zbliżać się
do siebie i dziś dla niewtajemniczonych Bałuty i Stare Miasto są niemal
nie do odróżnienia. I dlatego trzeba wciąż przypominać, jakie są korzenie
i historia tych miejsc. Choć potocznie mieszkańcy Łodzi uważają, że
ul. Lutomierska czy Rybna znajdują się na Bałutach – to zawsze były to
grunty staromiejskie, na których powstawały ulice powtarzające bieg
polnych miedz. Dzisiejsze ul. Żytnia i Piwna, Gnieźnieńska i Kołodziejska,
Tybury i Gandhiego – to Stare Miasto w czystej postaci. Tam uprawiali
swoje pola i ogrody warzywne mieszkańcy miasta Łodzi, a niekiedy
chodzić musieli aż do ul. Borowej, na skraj lasu miejskiego, gdyż tam
dopiero kończyły się zagony łódzkich mieszczan leżące na północnym
brzegu rzeki Łódki.