Emil Krakauer urodził się 29 IV 1876 r. w Nikolsburgu (Mikulov) na Morawach. Po ukończeniu studiów rabinicznych w Komotau (Chomutov) uzyskał uprawnienia do wykonywania zawodu rabina. Mimo ślepoty, której nabawił się w wyniku szoku nerwowego (1918), nie porzucił zawodu. Po aneksji Sudetów przez Niemców zamieszkał w Pradze. W październiku 1941 r. został przesiedlony z Pragi do łódzkiego getta. Mimo interwencji Przełożonego Starszeństwa Żydów został 16 XI 1942 r. wysłany wraz z żoną do obozu zagłady w Chełmnie n. Nerem (Kulmhof), gdzie zginął.
Źródło: Kempa A., Szukalak M., Żydzi dawnej Łodzi. Słownik biograficzny Żydów łódzkich i z Łodzią związanych, tom 4, A–Z, Łódź 2004;