Page 248 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. Annette Libeskind Berkovits „Życie pełne barw. Jak Nachman Libeskind przeżył nazistów, gułagi i komunistów"

– Jeśli co? – zaniepokoiła się mama.
– Jeśli wydadzą nam wizy wjazdowe. Wiesz, że wyznaczają bardzo
ścisłe kwoty. Każdy chce jechać do Ameryki. Wszyscy o tym marzą.
– Tak, marzą o tym, żeby w wieku pięćdziesięciu lat zaczynać od
nowa i uczyć się nowego języka. – Rozpoznałam ów cyniczny ton, który
czasami sączył się z jej ust.
Nie mogłam znieść słuchania dalszego ciągu. Postanowiłam nigdy nie
wyjeżdżać z kraju, który pokochałam. Nie, nigdy! Gorąco pragnęłam, aby
kwoty okazały się już przekroczone, aby w ogóle nie wydano już więcej
wiz, nigdy. Naciągnęłam koc na głowę i starałam się zasnąć, lecz czarna
ćma nadal krążyła wokół mojej głowy. Próbowałam ją odpędzić, a ona
przedrzeźniała mnie, pytając raz po raz: „Gdzie jest Ziemia Obiecana?
89
88
W Erec Israel czy w goldene medine ?”.

88 Erec Israel (hebr.) – Ziemia Izraela, terytorium przeznaczone przez Jahwe dla ludu
izraelskiego.
89 Goldene medine (jid.) – „złoty kraj”, albo „kraj złota”, tak Żydzi nazywali Amerykę,
ale wbrew pozorom nie był to pozytywny epitet, w tym określeniu kryło się wiele
różnych uczuć, także dystansu, krytyki oraz rozczarowania, czego przykładem jest
popularna piosenka żydowskich imigrantów Di goldene medine z 1902 roku.