Drzewo – nieodłączny element naszego krajobrazu, choć na co dzień nie postrzegany indywidualnie. Statyczny, niemy świadek ludzkiego przemijania, tworzącej się historii. Drzewo to również symbol wiecznie odradzającej się przyrody. Niejednokrotnie przez swoją długowieczność stający się pomnikiem.

Olbrzymi stary dąb w Parku Ocalałych przestał zmagać się ze zmiennością losów,
 ale pamięć o nim w ludzkich umysłach wciąż jest żywa, dlatego zrodziła się koncepcja Pomnika –Drzewa nakierowana na ocalenie od zapomnienia tego obiektu przyrody. Pozostałe po historycznym drzewie fragmenty okręgów pnia otrzymają nowe przeznaczenie, staną się częścią kompozycji rzeźbiarskiej. Będą przypominać o istnieniu tej okazałej rośliny, przywodzić wspomnienia ludzi.

Zaprojektowany pomnik, to konstrukcja składająca się z trzech części. Jedną z nich stanowi stalowy, postarzany postument, pospawany
w taki sposób, aby nawiązywał do łódzkich tradycji modernistycznych. Druga część to kompozycja pięciu elementów pnia Starego Dębu, imitująca historyczny obiekt poddawany rozrywającej sile natury wzrastającego nowego drzewa - dębu z wnętrza postumentu. Ta młoda posadzona roślina, oś rozwiązania rzeźbiarskiego ma uzmysławiać,
 że historia wciąż się tworzy, nowe zastępuje stare. Mamy do czynienia z ciągłością gatunku,
z nieśmiertelnością. Drzewo to przecież odwieczny wzorzec kulturowy życia zasadzony
w naszych głowach. 

Twórczynią projektu pomnika jest Iwona Skonieczna. Pomnik będzie stanowił część jej pracy dyplomowej na Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi.