Max Hertz urodził się 27 IX 1888 r. w Gaugelt. Został deportowany z Kolonii do łódzkiego getta w 1941 r. Jako jednemu z nielicznych mieszkańców getta udało mu się przedostać z getta na stronę aryjską i zdobyć niezbędne do dalszej ucieczki dokumenty. Został aresztowany na stacji kolejowej. Kupował bilet i wypadła mu z kieszeni płaszcza na ziemię opaska z gwiazdą Dawida. Kasjer zawiadomił policję, która odprowadziła go do więzienia. Mimo tortur nie wydał wspólników i został przez sąd doraźny skazany na karę śmierci przez powieszenie. Wyrok wykonano 21 II 1942 r. na placu Bazarowym w obecności żony i dziewięcioletniej córeczki oraz tłumu spędzonych na miejsce kaźni Żydów.
Źródło: Kempa A., Szukalak M., Żydzi dawnej Łodzi. Słownik biograficzny Żydów łódzkich i z Łodzią związanych, tom 4, A–Z, Łódź 2004;